มูฮัมมัด

   สมัยหนึ่งซึ่งชั่วช้า
   มั่วมุสาฆ่าข่มขู่
   อ่อนแอไร้แรงสู้
   ร่างยับยู้ถูกบีฑา

   ป่าเถื่อนเสมือนสัตว์
   สตรีสรรพกลับสิ้นค่า
   ศิลธรรมไม่นำพา
   ความดีข้าไม่สนใจ

   บุรุษหนึ่งถูกบังเกิด
   สุดจักเลิศบรรเจิดวัย
   สัตย์ซื่อรู้ทั่วไป
   ดวงหทัยใฝ่เมตตา

   ช่วยเหลือทั้งญาติมิตร
   เพื่อนสนิทเด็กกำพร้า
   หญิงหม้ายทาสทาสา
   คนจรมาพาอุ้มชู

   พูดจาภาษาเพราะ
   ฟังเสนาะสนิทหู
   ท่วงท่าก็น่าดู
   สองตาคู่เปล่งปรานี

   ท่ามกลางสังคมเขลา
   ที่พวกเขาเคารพผี
   รูปปั่นก็มากมี
   รูปกาลีก็มีเกลื่อน

   มูฮัมมัดจรลี
   เลี่ยงหลบลี้สังคมเถื่อน
   จากบ้านและจากเพื่อน
   จวบมาเยื่อนซึ่งแสงธรรม

   กล่าวคือค่ำคืนหนึ่ง
   เป็นคืนซึ่งเทียบได้พัน
   ญิบรีลปรากฏพลัน
   ณ ถ้ำนั้นนามหิรอ

   เขากล่าวว่าจงอ่าน
   อย่าเนิ่นนานและรั้งรอ
   เขาตอบอย่างระย่อ
   ฉันนี้หนออ่านไม่เป็น

   ญิบรีลจึงจับเขา
   แล้วเขย่าเจ้าอ่านเป็น
   เขาตอบอย่างเย็น
   จะอ่านเป็นได้อย่างไร

   และแล้วครั้งที่สาม
   จึงพระนามอันยิ่งใหญ่
   ถูกจารในหัวใจ
   อันสดใสไร้มลทิน

   จากนั้นเขาจึงกลับ
   ยังห้องหับมักกะฮฺถิ่น
   โอ้ใครที่ได้ยิน
   เอามาสิ้นห่มฉันที่

   คอดีญะฮฺผู้ภรรยา
   จึงปลอบว่าท่านแสนดี
   อัลลอฮฺทรงปรานี
   จึงได้มีพระบัญชา

   มาเถอะอย่ารอช้า
   เราไปหาเขาดีกว่า
   วารอเกาะฮฺคือสมญา
   เขานี่หนาหญาติฉันเอง

   วารอเกาะฮฺได้ฟัง
   ประหนึ่งดั่งทิพย์บรรเลง
   พ่อหนุ่มอย่ากลัวเกรง
   นามูสเองที่มาหา

   ถ้าหากฉันยังอยู่
   จะต่อสู้ป้องอันตา
   จากหมู่มุชรีกา
   ผู้บอดบ้าจากทางนำ

   อ.อาลัม
   18-12-1986