หญิงใดใช่ไร้พ้น ยางอาย
หวังซุกไป่อวดโฉม เยี่ยงโส เภณี
ดีแต่ตัณหาชัง ครั่นคร้าม สงคราม
สตรีจึงร่ำไห้ ถูกหยาม
เสงี่ยมกลับประณาม ให้ร้าย
เปลื่อยเปล่ายั่วน้ำลาย ชมชื่น
ร่านรื่นกามาคลุ้ง แต่ได้ รางวัล
อิบรอ
พ.ย. 2529
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
เมื่อกวี ถูกกัก พักในบ้าน ไม่ฟุ้งซ่าน หงุดหงิด หรือเศร้าหมอง จิตสงบ ขบคิด พลางตริตรอง ใส่ทำนอง ร้อยเรียง บทกวี อันชีวิต ของเรา... -
เชื้อโคโรน่านี้ อันตราย มากเฮย มากหมื่นแสนล้มตาย ทั่วหล้า บ้านเราแค่พันราย ยังแย่ เลยนา ... -
ฉันตื่นขึ้นมาด้วยร้อยยิ้มแห่งความหวัง สิ่งดีๆมากมาย แต่ หากชีวิตไม่ทำให้การตื่นนี้เต็มไปด้วย "การกระทำ...
No comments:
Post a Comment