รักเอย ฉันไม่เคย ได้ตระหนัก
แม้นค่ารัก ไม่ประจักษ์ ในใจฉันต่อเมื่อมี ทวีค่า กับคืนวัน
รักก็พลัน บินหนี จากฉันไป
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
เมื่อกวี ถูกกัก พักในบ้าน ไม่ฟุ้งซ่าน หงุดหงิด หรือเศร้าหมอง จิตสงบ ขบคิด พลางตริตรอง ใส่ทำนอง ร้อยเรียง บทกวี อันชีวิต ของเรา... -
เชื้อโคโรน่านี้ อันตราย มากเฮย มากหมื่นแสนล้มตาย ทั่วหล้า บ้านเราแค่พันราย ยังแย่ เลยนา ... -
ฉันตื่นขึ้นมาด้วยร้อยยิ้มแห่งความหวัง สิ่งดีๆมากมาย แต่ หากชีวิตไม่ทำให้การตื่นนี้เต็มไปด้วย "การกระทำ...
No comments:
Post a Comment